Υπερβαρικό Οξυγόνο και Διαβητικό Πόδι

Κατά τη Θεραπεία με Υπερβαρικό Οξυγόνο, ο άνθρωπος αναπνέει Οξυγόνο 100% σε πίεση μεγαλύτερη της ατμοσφαιρικής. Στους ιστούς, φυσιολογικά, η μερική πίεση του Οξυγόνου κυμαίνεται στα 50-80 mmHg. Χορήγηση 100% Οξυγόνου ανεβάζει αυτό το νούμερο στα 400-500 mmHg. Εισπνοή 100% Οξυγόνου εντός Υπερβαρικού Θαλάμου σε πίεση 2,2 Ατμοσφαιρών ανεβάζει το διαθέσιμο Οξυγόνο στα 1672 mmHg, εκ των οποίων 1000-1500 mmHg μερική πίεση Οξυγόνου είναι διαθέσιμη στους ιστούς. Παρότι το διαθέσιμο τελικό ποσό Οξυγόνου μπορεί να είναι για αγγειακούς λόγους σημαντικά χαμηλότερο από αυτό, παραμένει αρκετά υψηλό σε σχέση με αυτό της φυσιολογικής αναπνοής.

Τα μακροφάγα και οι ινοβλάστες χρειάζονται μερικές πιέσεις Οξυγόνου άνω των 30 mmHg για να λειτουργήσουν αποτελεσματικά και αυτό δεν επιτυγχάνεται στο υποξικό – διαβητικό έλκος. Η απαιτούμενη παραγωγή αυξητικών παραγόντων από τα κύτταρα ευοδώνεται είτε σε πολύ χαμηλά επίπεδα οξυγόνου, είτε σε πολύ αυξημένα – αυτά που μόνο το υπερβαρικό οξυγόνο μπορεί να προσφέρει. Τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου ενέχουν τον κίνδυνο του κυτταρικού θανάτου. Από την άλλη πλευρά, η σύνθεση κολλαγόνου εξαρτάται από την επάρκεια οξυγόνου. Έχει φανεί πως μερική πίεση οξυγόνου 250 mmHg οδηγεί στη μέγιστη παραγωγή κολλαγόνου. Αυτή η «ποσότητα» Οξυγόνου είναι πολύ πάνω του φυσιολογικού και μπορεί να επιτευχθεί μόνο κατά τη Θεραπεία με Υπερβαρικό Οξυγόνο.