Η λοίμωξη είναι ένας από τους παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν σε ελαττωματική ή και ανεπιτυχή πώρωση των καταγμάτων. Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για καθυστερημένη πώρωση και στην δεύτερη για μη πώρωση – ψευδάρθρωση. Αποτελούν επιπλοκές των καταγμάτων, όπου έχει χρησιμοποιηθεί το Υπερβαρικό Οξυγόνο. Μελέτη έδειξε πως λοίμωξη που αναπτύχθηκε μετά από χειρουργική / ορθοπαιδική επέμβαση, καταπολεμήθηκε επιτυχώς με αποκατάσταση της μη πώρωσης κνήμης, μετά από 20 – 30 συνεδρίες Υπερβαρικού Οξυγόνουi.
Το Υπερβαρικό Οξυγόνο έχει χρησιμοποιηθεί εξάλλου με επιτυχία σε συνδυασμό με διατατική οστεογένεση (μέθοδος Ilizarov) αλλά και τη χρήση σύγχρονων βιοϋλικών (ΒΜΡ – bone morphogenetic protein) σε δυσίατες περιπτώσεις που απαιτούν αυτή την προσέγγιση.
Η περιοχή του κατάγματος έχει τη σημασία του. Το κατώτερο τμήμα της κνήμης, για παράδειγμα, έχει εξ ορισμού πτωχή αιμάτωση και η περαιτέρω διαταραχή της μικροκυκλοφορίας λόγω ενός κατάγματος, μπορεί να οδηγήσει σε αδυναμία αύξηση της παροχής οξυγόνου και ανεπάρκεια της τοπικής αναγεννητικής ικανότητας του οργανισμού. Επίσης, παθολογικές καταστάσεις μπορεί να προδιαθέσουν σε τέτοιες επιπλοκές, όπως είναι άρρωστοι με αγγειακά προβλήματα. Ανάμεσα σε αυτούς αξίζει να αναφερθούμε ιδιαίτερα στους πάσχοντες από Σακχαρώδη Διαβήτη που δημιουργεί διαταραχές μικροκυκλοφορίας και συνεπώς προδιαθέτει σε ανεπαρκή παροχή αιμάτωσης, κακή τοπική άμυνα, πτωχή επουλωτική ικανότητα και άρα συνδυασμένη επικινδυνότητα για δημιουργία επιπλοκών. Η ταυτόχρονη λήψη φαρμάκων για άλλα προβλήματα υγείας μπορεί να είναι, επίσης, επιβαρυντικός παράγοντας. Η κορτιζόνη, για παράδειγμα, η οποία κυρίως, αλλά όχι μόνο, λαμβάνεται από ανθρώπους που πάσχουν από ρευματολογικά νοσήματα, δημιουργεί οστεοπόρωση και διαταραχή της επουλωτικής ικανότητας του οργανισμού. Υπάρχει λοιπόν, αυξημένη επικινδυνότητα και προδιάθεση για εμφάνιση επιπλοκών σε αυτούς τους αρρώστους. Τέλος, οι ακτινοβολημένοι ιστοί παρουσιάζουν υποξία με ελαττωμένη αντίσταση στις λοιμώξεις και ελαττωμένη αναγεννητική – επουλωτική ικανότητα.
Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να παραμείνει άγνωστος ο ακριβής λόγος εμφάνισης καθυστερημένης πώρωσης. Σε όλες, όμως, τις προαναφερθείσες κατηγορίες αρρώστων υπάρχουν γνωστοί παράγοντες που προδιαθέτουν σε διαταραχές της επούλωσης/πώρωσης των καταγμάτων. Είναι αυτές οι περιπτώσεις στις οποίες η χρήση του Υπερβαρικού Οξυγόνου έχει αξία σαν βοηθητικό μέσο από την αρχή, μαζί με την κύρια αντιμετώπιση του κατάγματος, για την πρόληψη εμφάνισης καθυστερημένης πώρωσης ή ψευδάρθρωσης. Το Υπερβαρικό Οξυγόνο έχει άριστα αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της διεγνωσμένης πια καθυστερημένης πώρωσης, μαζί με όποιες άλλες παρεμβάσεις μπορεί να απαιτηθούν, και οδηγεί σε οριστική επίλυση του προβλήματος στο πλείστον των περιπτώσεων.
i Atesalp AS, Komurcu M, Basbozkurt M, Kurklu M. The treatment of infected tibial nonunion with aggressive debridement and internal bone transport. Mil Med 2002;167:978-981.