Η Θεραπεία με Υπερβαρικό Οξυγόνο επιμηκύνει την επιβίωση μακροχρόνια στους σακχαροδιαβητικούς, σύμφωνα με τα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας. Αυτά τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στο 51ο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας για τη Μελέτη του Διαβήτη (European Association for the Study of Diabetes), που διεξήχθη στη Στοκχόλμη από 14 έως 18 Σεπτεμβρίου 2015.
Η μελέτη παρακολούθησε 75 ασθενείς για χρόνια μετά από τη θεραπεία τους με Υπερβαρικό Οξυγόνο, στην οποία υποβλήθηκαν για την αντιμετώπιση χρονίων ελκών διαβητικού ποδιού, τη γνωστή μεγάλη “πληγή” των διαβητικών ασθενών. Τα αρχικά αποτελέσματα αυτής της διπλής τυφλής, τυχαιοποιημένης έρυνας είχαν δείξει πως το υπερβαρικό οξυγόνο οδηγεί στην πλήρη επούλωση των ελκών διαβητικού ποδιού σε στατιστικά σημαντικά ποσοστά σε σχέση με όσους δεν έκαναν τη θεραπεία – περισσότερο από το διπλάσιο (61% από όσους υποβλήθηκαν σε περισσότερες από 35 συνεδρίες είδαν πλήρη επούλωση, σε σχέση με 27% σε όσους δεν έλαβαν υπερβαρικό οξυγόνο!). Σε δεύτερο χρόνο, είδαν πως 1 χρόνο μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας η ομάδα ασθενών με υπερβαρικό οξυγόνο παρουσίασε σημαντική βελτίωση σε ότι αφορούσε τους δείκτες ποιότητας ζωής, ειδικά στους τομείς ψυχικής υγείας και κοινωνικής λειτουργικότητας.
Τώρα πια, 6 χρόνια μετά, περίπου 65% των ασθενών που υποβλήθηκαν σε τουλάχιστον 37 συνεδρίες υπερβαρικού οξυγόνου (στόχος ήταν οι 40 συνεδρίες) βρίσκονται εν ζωή, σε σχέση με 40% των ασθενών που δεν έλαβαν τη θεραπεία (placebo group). Να σημειωθεί πως και στις 2 ομάδες, η θνητότητα σε μικρό ποσοστό οφειλόταν σε επιπλοκές του διαβητικού ποδιού.
Η Θεραπεία με Υπερβαρικό Οξυγόνο είναι μια συστηματική θεραπεία κατά την οποία οι ασθενείς αναπνέουν καθαρό οξυγόνο σε περιβάλλον αυξημένης πίεσης, εντός ειδικών υπερβαρικών θαλάμων. Άμεσο αποτέλεσμα της θεραπείας είναι η αυξημένη ιστική οξυγόνωση και οι επαναλαμβανόμενες συνεδρίες οδηγούν σε βελτίωση της μικροκυκλοφορίας.
Σχόλιο
Ο διαβήτης αποτελεί την αιτία στο 80% των μη-τραυματικών ακρωτηριασμών και στο 85% αυτών έχει προηγηθεί η εμφάνιση έλκους στο πόδι. Μελέτες έχουν δείξει πως η Υπερβαρική Οξυγονοθεραπεία ελαττώνει κατά το 1/3 την πιθανότητα ακρωτηριασμών κάτω άκρων (11% από 32%), καθώς και τη διάρκεια νοσηλείας στους διαβητικούς ασθενείς.
Η υπεροξία που επιτυγχάνεται κατά την Υπερβαρική Οξυγονοθεραπεία έχει πολλές θετικές επιδράσεις στο «διαβητικό πόδι» που οδηγούν στην επιτυχή έκβαση και στις περισσότερες περιπτώσεις επούλωση ελκών, καθώς:
α. Προκαλεί αγγειοσύσπαση ελαττώνοντας το οίδημα
β. Επαυξάνει τη «φονική» ικανότητα των λευκοκυττάρων ενάντια στους μικροοργανισμούς
γ. Αυξάνει την παραγωγή κολλαγόνου μέσω των ινοβλαστών και προάγει τη νέο-αγγειογένεση (δημιουργία νέων μικρών αγγείων), δημιουργώντας συνθήκες αποτελεσματικής μικροκυκλοφορίας, τόσο στο πάσχον όσο και στο «υγιές» (χωρίς εμφανές έλκος – πληγή) πόδι
δ. Έχει μικροβιοκτόνο και μικροβιοστατική δράση, ενώ παρουσιάζει συνέργεια με κάποια αντιβιοτικά.
Συνοψίζοντας, η ΘΥΒΟ χρησιμοποιείται με επιτυχία σε όλο το φάσμα των προβλημάτων του «διαβητικού ποδιού», ειδικά σε περίπτωση που:
1. έχει εμφανισθεί έλκος στον άκρο πόδα. Ταχεία και αποτελεσματική επούλωση είναι μεγάλης σημασίας, ενώ η νεοαγγειογένεση που επιφέρει η Υπερβαρική Οξυγονοθεραπεία βοηθά σε βάθος χρόνου και θα βελτιώσει την αιμάτωση και στο φαινομενικά υγιές πόδι
2. εμφανισθούν σημεία ισχαιμίας στο πόδι
3. υπάρχει λοίμωξη μαλακών μορίων στο πόδι με ή/και χωρίς εμφανές έλκος
4. έχει διαγνωσθεί οστεομυελίτιδα, σε συνδυασμό με αντιβιοτικά
5. υπάρχει αρθροπάθεια Charcot, για ανακούφιση συμπτωμάτων και βελτίωση κινητικότητας για αποφυγή επιπλοκών
